In het grensgebied van West- en Oost-Vlaanderen met Zeeuws-Vlaanderen, op de grens van klei met zand, werden op verschillende plaatsen verdedigingswerken aangetroffen. Deze verdedigingswerken, zoals forten, bolwerken en linies hebben een belangrijke rol gespeeld in de ontstaansgeschiedenis van dit gebied. Zij zijn de stille getuigen van de strijd om de heerschappij van de Lage Landen tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Al bij het opmaken van het Grensoverschrijdend Krekenbeleidsplan werd geconstateerd dat in het grensgebied niet alleen nood was aan sanering en toeristische ontsluiting van de vele kreken en natuurgebieden, maar dat er ook kansen lagen om deze natuur- en landschapswerken te koppelen aan het terug aan de oppervlakte brengen en restaureren van deze verdedigingswerken, omdat ze voor de toerist en recreant kunnen zorgen voor extra genot tijdens een natuurwandeling. Bovendien heeft de gezamenlijke geschiedenis over de Tachtigjarige Oorlog voor Vlamingen en Zeeuwen in extra stukje verbondenheid. Staat-Spaanse Linies focust zich dus op de herwaardering van de forten, verdedigingswerken en linies uit de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648), maar ook de Spaanse Successieoorlog (begin 18de eeuw). Het grensoverschrijdende krekengebied vormde in die periode een woelig strijdtoneel. Tussen Brugge, Knokke en Antwerpen richtte men in het gebied ruim 150 verdedigingspunten op. De vrede van Munster in 1648 bepaalde de grens tussen de vrijgevochten Lage Landen en het Spaanse Rijk. Na enkele aanpassingen werd die ook de huidige grens tussen Nederland en Vlaanderen. Om die herwaarding te concretiseren, waren er verschillende deelprojecten. Een deel van de Stadswallen van Damme werd heringericht (na eerste investeringen in Stadswallen-Steenen Beer), een deel van het Fort van Beieren in Koolkerke werd ontwikkeld, de Olieschans in Aardenburg werd ingericht en tot slot werden ook de Forten Sint-Joseph, Sint-Livinus en Sint-Jacob te Axel verder ontwikkeld. Staats-Spaanse Linies Bis was er vervolgens het tweede luik in de herwaardering of revalorisering van het militaire erfgoed uit de Tachtigjarige oorlog en de Spaanse Successieoorlog in het grensoverschrijdende krekengebied. De verschillende forten en verdedigingswerken werden meer onder de aandacht gebracht, zowel bij inwoners van de streek, recreanten als besturen. Educatie en sensibilisering waren daarbij van groot belang. Op deze manier werd de culturele identiteit van de streek en haar bewoners verrijkt en beleefbaar gemaakt voor de bezoekers. Bovendien werden ook nog een aantal concrete plannen opgemaakt voor de herinrichting van een aantal overgebleven verdedigingswerken. Er is, in het tweede project, een website ontworpen als toegangspoort tot de linies en de streek. Voor alle verschillende communicatiemiddelen werd trouwens een uniforme stijl gecreëerd. In functie van de geplande herinrichting werd er een gericht archiefonderzoek naar specifieke verdedigingwerken verricht om alle informatie en inrichting zo correct mogelijk weer te geven. Deze inrichting gebeurde in elke regio aan de hand van verschillende stappen. Zo zijn in dit laatste project de stadswallen van Damme definitief afgewerkt en ook in Oost-Vlaanderen werden de eerste werkzaamheden gestart (Oost-Vlaanderen was nog niet betrokken in het eerste project). In Zeeland tot slot werd er gezorgd voor begeleiding bij het opmaken van nieuwe inrichtingsplannen voor forten en verdedigingswerken.Gerelateerd aan Staats-Spaanse Linies waren de werkzaamheden in het project Van Maurits tot Napoleon. In Interreg IV wordt op dit moment gestart met een nog grootser project rondom de linies. In Forten en Linies worden ook Antwerpen en Noord-Brabant bij het geheel betrokken. Er zullen nog op verschillende plaatsen werkzaamheden worden ondernomen. Voor de beeldvorming naar de recreant toe blijft gebruikgemaakt worden van de term Staats-Spaanse Linies. Achievements: Please refer to the 'Description' field, which also includes the achievements of this project.